günümüzün modern banyolarının kalbinde, sifonlu tuvalet, eski hijyen uygulamalarına, eşit derecede kök salmıştır, elizabeth siyaseti ve sanayi devriminden gelen teknoloji.

Atıkları taşımak için düzenli bir su akışı kullanan ilkel tuvaletler en az 5,000 yıl öncesine kadar gider, ve erken tuvalet sistemleri, Romalılar ve İndus Vadisi. dahil olmak üzere birkaç eski uygarlık, tarafından kullanılmıştır.

1596'da, ingiltere'deki sir john harington, ilk modern sifonlu tuvaleti. harington'un kurulumunun bitüm, reçinesi, ve balmumu, ile su geçirmez hale getirilmiş 2 fit derinliğinde oval bir kase, gerektirdiğini ve beslemeli olduğunu açıkladı. üst kattaki bir sarnıç. tarafından harington'un tenceresini yıkamak için 7.5 galon su gerekir - iç mekan tesisatından önceki günlerde gerçek bir sel.

1775'te, iskoç mucit alexander cumming sifonlu bir tuvalet için ilk patenti aldı. en büyük yeniliği tuvaletin altındaki s-şekilli boruydu,, bu boru lağım gazının tuvaletten girmesini önleyen bir conta oluşturmak için su kullanıyordu. tuvalet.

1800'lerin sonlarında, thomas Crapper adında bir Londra sıhhi tesisat müdürü, ilk yaygın olarak başarılı sifonlu tuvalet hatlarından birini inşa etti. Crapper'tuvalet icat etmedi, ama küresel vanayı geliştirdi, bugün hala tuvaletlerde kullanılan geliştirilmiş bir sarnıç doldurma cihazı.